Nog voordat we met elkaar na kunnen gaan denken over het werk wat we te doen hebben, is het van belang dat collega’s elkaar werkelijk zien. Dat zij elkaar aan kunnen kijken en elkaar vanuit mededogen en compassie kunnen ont-moeten. Dat kan soms best spannend zijn, vooral als er in een team veel gebeurd is en deze geschiedenis nog voortsleept in de werkcultuur van nu. Juist dan is het herstellen van de volwassen dialoog essentieel. Vanuit daar ontstaat ruimte om een gedeelde visie te ontwikkelen op de ambities en talenten van het team en de waarde daarvan voor de organisatie. En dat maakt werken véél leuker!

In mijn teamontwikkeltrajecten werk ik graag met invloeden uit de theatersport, één van mijn grote passies, om op een vernieuwende en speelse wijze te werken aan een betere samenwerking. Andere inspiratie haal ik onder andere uit het systemisch werken, het model van Tuckman, maar ook het sjamanisme.